Het terugdringen van giftige chemicaliën en schimmels is cruciaal voor een goede binnenluchtkwaliteit in scholen.
Het vaststellen van regelgeving om de luchtkwaliteit binnenshuis te verbeteren en grenswaarden voor veelvoorkomende luchtverontreinigende stoffen op plaatsen waar gevoelige bevolkingsgroepen zich verzamelen, is een cruciaal begin (Vlaamse Regering, 2004; Lowther et al., 2021; UBA, 2023; Gouvernement de France, 2022).
Er moeten duidelijke bronnen van blootstelling aan luchtverontreinigende stoffen binnenshuis, zoals schoonmaken, schilderen enz., worden georganiseerd om de blootstelling van kinderen tot een minimum te beperken, door deze na schooltijd te plannen, gebruik te maken van schoonmaakproducten en -materialen met lage emissies, prioriteit te geven aan nat reinigen en stofzuigers te plaatsen met HEPA-filters, het minimaliseren van het gebruik van giftige chemicaliën en het gebruik van technologieën zoals sorptieplaten (oppervlakken die zijn ontworpen om bepaalde verontreinigende stoffen op te vangen) en CO2-monitoring in klaslokalen als indicator voor de luchtkwaliteit binnenshuis.
In de meeste schoolomgevingen kan de buitenluchtkwaliteit op verschillende parameters beter zijn dan de binnenluchtkwaliteit, en ventilatie is een belangrijk hulpmiddel om de binnenluchtkwaliteit in klaslokalen en laboratoria te verbeteren.Het verlaagt het CO2-niveau en het risico op door aerosolen overgedragen ziekten, verwijdert vocht (en de bijbehorende schimmelrisico’s – zie hieronder), evenals geuren en giftige chemicaliën uit bouwproducten, meubels en schoonmaakmiddelen (Fisk, 2017; Aguilar et al., 2022).
De ventilatie van gebouwen kan worden verbeterd door:
(1) het openen van ramen en deuren om omgevingslucht binnen te halen,
(2) het gebruik van verwarmings-, ventilatie- en airconditioningapparatuur (HVAC), en ervoor zorgen dat afzuigventilatoren in badkamers en keukens goed werken, en (3) het communiceren van de noodzakelijke achtergrondkennis en instructies aan studenten, ouders, docenten en personeel
(Beregszaszi et al., 2013; Europese Commissie et al., 2014; Baldauf et al., 2015; Jhun et al., 2017; Rivas et al., 2018; Thevenet et al., 2018; Brand et al., 2019 ; WHO Europa, 2022).
Posttijd: 19 mei 2023